Ελληνικός τίτλος & περίληψη:

Αιθέριο, μία νέα ποικιλία λεβάντας (Lavandula angustifolia ) με βελτιωμένη παραγωγή και σύσταση αιθερίου ελαίου από επιλεγμένους γενοτύπους  στην Ελλάδα.

Το φυτικό γένος Lavandula αποτελείται από πολλά διαφορετικά είδη. Το γένος αυτό ανήκει στην οικογένεια ‘Labiatae’ η οποία είναι γνωστό ότι απαντάται σε όλες τις Μεσογειακές χώρες. Στην Ελλάδα αυτοφύονται τα είδη L. angustifolia (L. vera) και L. stoeshas. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να βρεθούν φυσικοί πληθυσμοί L.angustifolia να αξιολογηθούν ως προς το περιεχόμενο του αιθερίου ελαίου τους. Τα καλύτερα φυτά σταυρογονιμοποιήθηκαν, οι σπόροι τους φυτεύτηκαν και επαναξιολόγηση του αιθερίου ελαίου για τα νέα φυτά έγινε λίγο προτού την εποχή της επικονίασης. Η διαδικασία επαναλήφθηκε πέντε φορές έως ότου καταλήξουμε σε έναν τελικό γενότυπο ο οποίος και καλλιεργείται μέχρι και σήμερα. Τα πειράματα διήρκεσαν έξι χρόνια. Ο τελικός γενότυπος ονομάστηκε Lavandula angustifolia var. etherio και έχει επιδείξει εξαιρετική προσαρμογή στο περιβάλλον, υψηλή μεταφυτευτική ικανότητα και υψηλή παραγωγή σε αιθέριο έλαιο. Περιέχει αιθέριο έλαιο σε ποσοστό 2,3% (νωπό βάρος) σε συνθήκες βιομηχανικής απόσταξης. Τα κυριότερα συστατικά του ήτανε η λιναλόλη 26,9% και ο εστέρας του λιναλιλικού οξέος 22,8%.

Ελληνικός τίτλος & περίληψη:

Η επίδραση του οικοτόπου και της ώρας συγκομιδής στην ποιότητα και την ποσότητα του αιθερίου ελαίου της λεβάντας (Lavandulaangustifolia).

Η παγκόσμια ζήτηση σε αιθέριο έλαιο λεβάντας διαρκώς αυξάνει. Η ποιότητα του αιθερίου ελαίου είναι σημαντική ιδίως όταν αυτό πρόκειται να χρησιμοποιηθεί σε ιατρικές ή φαρμακευτικές εφαρμογές καθώς επίσης και στην αρωματοθεραπεία. Για την πραγματοποίηση της έρευνας χρησιμοποιήθηκε ο γενότυπος Lavandula angustifolia var. etherio ο οποίος έχει επιδείξει καλή προσαρμοστική ικανότητα στις Ελληνικές συνθήκες. Το φυτό πολλαπλασιάστηκε με ιστοκαλλιέργεια και μεταφυτεύτηκε σε δύο περιοχές της χώρας μας στο Κάτω Σχολάρι Θεσσαλονίκης και το Κιλκίς. Ο ποιοτικός έλεγχος του αιθερίου ελαίου έγινε με αέριο χρωματογράφο. Η απόδοση σε παραγωγή αιθερίου ελαίου δεν έδειξε μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο πειραματικών περιοχών. Αντιθέτως η χημική σύσταση του ελαίου παρουσίασε σημαντικές διαφορές με το έλαιο στην περιοχή του Κάτω Σχολαρίου να υπερτερεί σημαντικά. Αξιοσημείωτες ήταν και οι διαφορές στην ποιότητα του αιθερίου ελαίου που μετρήθηκαν κατά την διάρκεια της ημέρας. Προτείνεται η συγκομιδή για την επίτευξη της βέλτιστης ποιότητας να γίνεται κατά τη διάρκεια του απογεύματος.

Ελληνικός τίτλος & περίληψη:

Εκτίμηση της αντιμυκητικής δράσης των αιθερίων ελαίων κατά της μυκόριζας. Η περίπτωση του αιθερίου ελαίου της δάφνης.

Η μυκόριζα θεωρείται ουσιαστική για την ανάπτυξη της βλάστηση στα Μεσογειακά οικο­συστήματα  μια που τα διαθέσιμα θρεπτικά στοιχεία είναι λίγα και οι κλιματικές συνθήκες όχι και τόσο καλές για την ανάπτυξη της βλάστησης. Η παρουσία πολλών αρωματικών φυτών μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη της βλάστησης με φαινόμενα αλληλοπάθειας είτε στα διπλανά φυτά είτε στην εκδήλωση της μυκόριζας. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να εξετάσει εάν και κατά πόσο το αιθέριο έλαιο της δάφνης (Laurusnobilis) που θεωρείται αρκετά τοξικό στους μικροοργανισμούς μπορεί να επηρεάσει την εκδή­λωση της μυκόριζας. Οι δύο μύκητες που χρησιμοποιήθηκαν (Glomusintraradices, G. deserticola) επέδειξαν υψηλό βαθμό συμβίωσης. Η προσθήκη του αιθερίου ελαίου της δάφνης παρουσίασε καταπίεση στους δύο μύκητες η οποία ήτανε ανάλογη με την ποσότητα του αιθερίου ελαίου της δάφνης. Η παρουσία αρωματικών φυτών στα Μεσογειακά οικοσυστήματα μπορεί να συνεισφέρει στην παρεμπόδιση της μυκόριζας για αυτό και προτείνεται απομάκρυνση μέρους της αρωματικής φυλλάδας ώστε να δοθεί η δυνατότητα να επιτύχει η εδραίωση της μυκόριζας και η φυσική αναγέννηση. 

Ελληνικός τίτλος & περίληψη:

Η διαδικασία της αποδόμησης στα Μεσογειακά οικοσυστήματα. Απελευθέρωση χημικών ενώσεων και αιθερίου ελαίου από τη Μυρτιά (Myrtuscommunis).

Όλα τα αρωματικά φυτά παράγουν αρωματικές ουσίες οι οποίες με τη σειρά τους δραπετεύουν στο περιβάλλον είτε κατά τη διάρκεια της ζωής τους είτε κατά τη διάρκεια της αποσύνθεσης. Η διαδικασία της αποσύνθεσης των αρωματικών φυτών  επηρεάζει τους μικροοργανισμούς του εδάφους και την ανακύκλωση των ανοργάνων στοιχείων στο έδαφος. Η μυρτιά είναι ένας πολυετής θάμνος, πλούσιος σε αρωματικές ουσίες, που απαντάται εύκολα σε όλη τη Μεσογειακή ζώνη βλάστησης. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσει τη μεταβολή του αιθερίου ελαίου της μυρτιάς καθώς και των επιμέρους συστατικών του αιθερίου ελαίου της κατά την διάρκεια της αποσύνθεσης. Για την επίτευξη της έρευνας χρησιμοποιήθηκαν φρέσκα ώριμα φύλλα τα οποία τοποθετήθηκαν σε μικρούς σάκους αποσύνθεσης. Η καταγραφή της μεταβολής του ελαίου και των συστατικών αυτού πραγματοποιήθηκε με μηνιαίες δειγματοληψίες. Μετά την παρέλευση δεκαεφτά μηνών το αιθέριο έλαιο μειώθηκε από 0,62% σε 0,05% ξηρού βάρους. Ουσιαστικές διαφορές καταγράφτηκαν επίσης στη χημική σύσταση του αιθερίου ελαίου. Στην έρευνα παρατηρήθηκαν εκπομπές τερπενικών ενώσεων ο οποίες έχουν σημαντική επίδραση στην βιοαποδόμηση πολλών οργανικών ρύπων.

Ελληνικός τίτλος & περίληψη:

Επίδραση των αρωματικών φυτών σε εδαφικούς πληθυσμούς βακτηρίων σε φυσικά οικοσυστήματα.

Η λεκάνη της Μεσογείου χαρακτηρίζεται από ξηρές και θερμές περιόδους το καλοκαίρι, δροσερούς και υγρούς χειμώνες και μεγάλη ποικιλία γεωλογικών υποστρωμάτων. Οι παραπάνω παράμετροι έχουν συντελέσει στην ανάπτυξη μίας ιδιαιτέρως πλούσιας χλωρίδας μέσα στην οποία εξέχοντα ρόλο έχουν τα αρωματικά φυτά. Τα αρωματικά φυτά περιέχουν αιθέρια έλαια τα οποία επηρεάζουν με τη σειρά τους μικροοργανισμούς του εδάφους οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την αποσύνθεση και την επαναφορά των θρεπτικών στοιχείων στο έδαφος. Στην παρούσα έρευνα διερευνήσαμε την επίδραση τριών αρωματικών φυτών στη βακτηριακή δράση χρησιμοποιώντας την μέθοδο επώασης σε αποστειρωμένα τριβλία. Τα φυτά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν, η δάφνη (Laurusnobilis), η μυρτιά (Myrtuscommunis) και η λεβάντα (Lavandulastoechas). H έρευνα έδειξε ότι η βακτηριακή δραστηριότητα μειώνεται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Η δάφνη σε σχέση με το control παρουσίασε να επηρεάζει αρνητικά τη λειτουργία των βακτηρίων ενώ η μυρτιά και λεβάντα επηρέασαν θετικά τη βακτηριακή δράση. 

Ελληνικός τίτλος & περίληψη:

Απελευθέρωση χημικών ενώσεων και αιθερίου ελαίου κατά τη διάρκεια της αποσύνθεσης της άγριας λεβάντας (Lavandulastoechas) στα Μεσογειακά οικοσυστήματα.

Ελληνική περίληψη:

Το είδος Lavandula stoechas είναι ένα αρωματικό φυτό που βρίσκεται σε αφθονία σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου. Η παρουσία των αρωματικών φυτών με τα αιθέρια έλαια τους  επηρεάζει τους μικροοργανισμούς του εδάφους και κατ’ επέκταση την ανακύκλωση των ανοργάνων στοιχείων στο έδαφος. Ένα ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι το τι γίνεται με τις φυσικές αρωματικές ουσίες όταν φτάνουν στο έδαφος και τι συνέπειες έχει αυτή η διαδικασία. Η άγρια λεβάντα είναι ένας πολυετής χαμηλός θάμνος, πλούσιος σε αρωματικές ουσίες, που απαντάται εύκολα σε όλη τη Μεσογειακή ζώνη βλάστησης. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσει τη μεταβολή του αιθερίου ελαίου της μυρτιάς καθώς και των επιμέρους συστατικών του αιθερίου ελαίου της κατά την διάρκεια της αποσύνθεσης. Για την επίτευξη της έρευνας χρησιμοποιήθηκαν φρέσκα ώριμα φύλλα τα οποία τοποθετήθηκαν σε μικρούς συνθετικούς σάκους αποσύνθεσης. Η καταγραφή της μεταβολής του ελαίου και των συστατικών αυτού πραγματοποιήθηκε με μηνιαίες δειγματοληψίες. Μετά την παρέλευση δεκαεφτά μηνών το αιθέριο έλαιο μειώθηκε από 1,46 % σε 0,08% ξηρού βάρους. Οι κύριες ουσίες που καταγράφτηκαν στη χημική σύσταση του αιθερίου ελαίου είναι φενκόνη, ευκαλυπτόλη, και καμφορά. Μετά από ένα έτος οι περισσότερες ουσίες του αιθερίου ελαίου της άγριας λεβάντας έχουν αποδομηθεί.

Ελληνικός τίτλος & περίληψη:

H επίδραση της δάφνης (Laurus nobilis L.) στην ανάπτυξη δύο μυκοριζιτικών μυκήτων.

H παρουσία των αρωματικών φυτών και των αιθερίων ελαίων αυτών μπορεί να επηρεάσει τους μικροοργανισμούς του εδάφους. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνήσει εάν και κατά πόσο η δάφνη μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη δύο ειδών μυκήτων που σχηματίζουν μυκόριζα με τον ξενιστή καθώς και να εκτιμήσει την ανάπτυξη του ξενιστή. Το αιθέριο έλαιο της δάφνης αναλύθηκε με αέρια χρωματογραφία και φασματομετρία μάζας η οποία έδειξε να αποτελείται από ευκαλυπτόλη, α-πινένιο, ευγενόλη, α-τερπινελικό εστέρα και β-πινένιο. Οι δύο μύκητες που χρησιμοποιήθηκαν (Glomus intraradices, G.deserticola) επέδειξαν υψηλό βαθμό συμβίωσης. Η προσθήκη στο έδαφος της δάφνης παρουσίασε καταπίεση στους δύο μύκητες η οποία ήτανε ανάλογη με την ποσότητα των φύλλων της δάφνης. Η παρουσία αρωματικών φυτών στα Μεσογειακά οικοσυστήματα μπορεί να συνεισφέρει στην παρεμπόδιση της μυκόριζας με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις την αποτυχία της φυσικής αναγέννησης ή των αναδασώσεων.